Ładola

Łada i Dola…

“Łada”

Według Aleksandra Brucknera słowo łada jest archaizmem oznaczającym „oblubienicę”, „kochankę”, „żonę”, ale także „oblubieńca”, „męża”.

Boris Rybakow przyjął autentyczność Łady jako bóstwa żeńskiego związanego z miłością i wegetacją w mitologii słowiańskiej.

Jan Długosz umieścił Ładę w panteonie na drugim miejscu (jako odpowiednik Marsa).

Maciej Miechowit w swojej Kronice Polskiej opisał rzekomy kult bóstw greckich pośród Polaków, utrzymując że Łada jest w istocie Ledą, a nie Marsem, oraz matką Lela i Polela.

https://wiaraprzyrodzona.wordpress.com/2015/11/11/bogini-lada/

Łada córka Białobogi i Czarnogłowa. Opiekunka łowiectwa, polowań z nagonką, pułapek. Łaskawa – to jest ta która wyzwala w tę albo tamtą stronę. Także łagodząca spory, opiekunka małżeństwa, pani mądrości.

Lela, Lejla, Ład-Będa (Lęda-Będa), Ład-Boda, Lądobyta, Ładaw, Ładań – Pani Mądrości, Pani Ładności i Pani Łowów, Pani Modra (Mądra, Mędra, Pani Mudra), Dawczyni Ładu i Pokoju, Dawczyni Spokoju.

Łada to nie tylko imię bogini, ale też miano mitycznej skrzyni, którą kiedyś posiadała Perperuna, a która trafiła w końcu do Ładów. Łada-Łagoda i jej kapłanki pełniły rolę inicjacyjną, uładzania (doprowadzania do ładu) młódzi, co odbywało się w specjalnych obrzędach, zachowanych do niedawna w Lednicy Górnej, gdzie znajdowała się jej świątynia (znanych dziś jako Siuda-Baba).

 

“Dola” (patrz też: karma)

Andrzej Kempiński w mitologii słowiańskiej nazwał ją personifikacją losu i przeznaczenia, opiekuńczym duchem sprawującym pieczę nad domem, dobytkiem i potomstwem, zapewniający szczęście i powodzenie.

Andrzej Szyjewski w Religii Słowian określił ją jako dar bogów, siłę daną przez nich człowiekowi do pokonywania trudności życiowych. Zawiązanie jej następowało w chwili narodzin i towarzyszyła ona człowiekowi aż do śmierci, w znacznym stopniu determinując jego życie i osobowość.

Jerzy Strzelczyk w Mitach, podaniach i wierzeniach dawnych Słowian dodał, iż każdy miał swoją indywidualną dolę, chociaż można było dziedziczyć ją po ojcu (przy czym jednak rodzeni bracia mieli różne dole). Zazwyczaj niewidoczna, mogła się ona objawić pod postacią kobiety lub mężczyzny, psa, kota lub myszy. Życzliwość Doli zapewniała powodzenie w życiu.